Waarom deze reis?
“De Trans Mongolië is voor mij één van de meest iconische reizen die je in je leven kunt maken.” begint Ella. “Voor zowel mijzelf als mijn vriend was een treinreis dwars door Rusland al lang een grote wens”.
“De bestemming spreekt zo tot mijn verbeelding. Rusland is als het ware een gesloten parel: omdat alles zo anders is als dat wij in het Amerikaans georiënteerde West-Europa gewend zijn,” legt Ella uit. Ze is altijd gefascineerd geweest door de rijke geschiedenis van het land: de tsaren, de cultuur… Ter voorbereiding keek ze een serie over het leven van Marco Polo, waarin de zijderoute en dus ook Mongolië aan bod komt.
De Trans Mongolië is geen reis die je even op de bonnefooi maakt. Ze waarschuwt: “Vooraf moet je zelf al je visa aanvragen en dat vergt best wat geregel. Gelukkig krijg je van de reisorganisatie al het papierwerk en hoef je zelf je treintickets niet te boeken, dit werd allemaal al voor ons uitgezocht”.
Ella koos er bewust voor om de Trans Mongolië reis in hartje winter te maken. “Temperaturen verschillen tussen de -5 in St. Petersburg tot -30 in Siberië en Mongolië,” vertelt ze. “Maar als ik aan Rusland denk, dan denk ik aan vrouwen in bontjassen, aan sneeuwstormen, ijsschotsen en bittere, bittere kou.” legt Ella uit. “En steden als Ulaanbaatar en Beijing staan bekend om de smog; daar heb je in de wintermaanden januari en februari ook veel minder last van.” Een bekend Zweeds gezegde stelt dat er niet zoiets als slecht weer bestaat, enkel slechte kleding. En dus nam Ella de uitdaging aan en ging ze in februari 2017, samen met haar vriend Barry, op de reis van haar leven.
Rusland als reisbestemming
Ella benadrukt nog eens hoe uitdagend Rusland is als reisbestemming: “Allereerst spreken ze er geen Engels en is het Cyrillische schrift voor ons onleesbaar.” Daarbij staat de Russische cultuur voor ons gevoel ver van ons af: “We zijn geneigd om snel te oordelen over de Russen, maar als je met een open blik naar het land kijkt, zul je ze beter leren begrijpen. De recente geschiedenis van de Sovjet en het nieuwe geld is eigenlijk razend fascinerend”, zegt Ella. “Het zijn echt super lieve mensen!” voegt ze eraan toe.
Tijdens de rondreis had Ella op iedere stop onderweg een lokale gids tot haar beschikking. “En dat was maar goed ook.” De taalbarrière zorgde er bij vertrek in St. Petersburg al voor dat er ‘n misverstand was over haar paspoortnummer, dat leidde tot een luide en onverstaanbare woordenwisseling, waardoor ze bijna de trein had gemist. “Zonder mijn Russische gids was mijn avontuur al vroeg tot een einde gekomen,” lacht ze.
“Ik had niet graag alles zelf willen uitzoeken voor deze reis van St. Petersburg naar Beijing,” zegt Ella. “De lokale gidsen wisten me zoveel te vertellen onderweg en omdat we in een groepje reisden konden we vaak de kosten voor activiteiten splitten.”
“Omdat de zorgen vooraf over het boeken van treinen en accommodatie al van ons weg waren genomen konden we tijdens de reis echt genieten. Dat was echt een meerwaarde voor ons.”
20 dagen op de Winterse Trans Mongolië
Treinleven
Tijdens de reis zit je behoorlijk veel tijd in de trein. Op het stuk van Moskou naar Irkutsk zelfs 4 aaneengesloten dagen. “Die lange treinreis was voor mij een doel op zich. Dat is zo’n een unieke ervaring.” zegt Ella. “De trein is ook voor de locals dé manier om te reizen dus je ziet aan boord allerlei verschillende mensen: militairen, studenten, mensen die op familiebezoek gaan… Echt een praatje maken is wel lastig., maar in de dinerwagon met de nodige glaasjes wodka erbij begin je elkaar toch ineens te verstaan,” lacht ze.
“Onze groep bestond uit totaal 10 personen, die waren verdeeld over verschillende cabines in de trein. Wij deelden die met 2 andere groepsgenoten”. Ella wil je wel waarschuwen: “Het kan ook zijn dat je je cabine met locals deelt, dat is altijd een verrassing.”
“De cabines zijn heel comfortabel met genoeg ruimte om je backpack op te bergen, stroompunten en bedlinnen,” vertelt Ella, “Maar douchen kan niet. Er zitten in iedere wagon 2 toiletten, vergelijkbaar met een toilet in een vliegtuig, met een fonteintje waar je je ’s ochtends mee kunt wassen.” Voor warm water was er een boiler aan boord. “Daar zag je iedere ochtend alle medepassagiers heen lopen met hun toiletspullen en thermosfles”.
Eten
Je hoort vaak dat reizigers op de Trans Mongolië trein niets anders dan noedelsoep eten. “Bij het boodschappen doen in Moskou hebben we inderdaad een paar pakjes noedels meegenomen,” lacht Ella, “maar we hadden ook couscous, bananen, pindakaas en verse tomaten gescoord. Zo kun je onderweg prima eten maken. Ontbijten deden we in de diner wagon, met een lekker vers eitje.” Verder kun je aan boord dineren. “Er wordt door een typische grote Russische dame heerlijk authentiek gekookt,” vertelt Ella, “verwacht geen verse vis aan boord van een trein, maar de Borsjtsj (red. bietensoep) is echt het proberen waard!”
De trein stopt dagelijks op meerdere stations en staat daar soms wel een uur stil. “In de wintermaanden was er niet heel veel te krijgen, maar in de zomermaanden kun je op de stations vlees, vis, groenten en nog veel meer kopen.”
Entertainment
Ella vertelt dat ze zich geen moment heeft verveeld aan boord. “Eerlijk gezegd vlogen die 4 dagen voorbij,”zegt ze. “We hebben een dag de hele trein doorgelopen, drankspelletjes gespeeld, gekaart, boeken gelezen, biertjes gedronken in de diner wagon.” Maar Ella kon zich ook uren vermaken door gewoon naar het veranderde landschap buiten te staren en om zich heen in de trein de andere passagiers te bestuderen.
